- mecbur
- sf., Ar. mecbūr
1) Herhangi bir konuda yükümlü, bir şeyi yapmak zorunda olan
Biz toprağımızdan düşmanı atmaya mecburuz.
- R. E. Ünaydın2) esk. Bağlı, düşkün, tutkunAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller- <
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mecbur tutmak — (birini) zorlamak, yükümlü saymak, mecbur etmek Memleketin büyük menfaati, beni bu yolda harekete mecbur tutuyordu. Atatürk … Çağatay Osmanlı Sözlük
mecbur etmek — zorlamak Ertesi gün beni daireden istifaya mecbur ettiler. S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
mecbûr — (A.) [ رﻮﺒﺠﻡ ] 1. zorunlu. 2. zora koşulmuş … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MECBUR — Zor görmüş. Zorla bir işe girişmiş. İcbar görmüş. * Hatırı alınmış, gönlü yapılmış. (Hakiki manası: Kırıldıktan sonra bütünlenmi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
mecbur kalmak (veya olmak) — herhangi bir şeyi yapmak zorunda bulunmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
eli mahkûm olmak — mecbur durumda kalmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
zorunlu kılmak — mecbur etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜLCE' — Mecbur olan kişi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İLCA' — Mecbur etme. Zorlama. Muztar kılma. * Tefviz eyleme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
Devamı Var — Studio album by Mustafa Sandal Released June 13, 2007 (Turkey) … Wikipedia