- müteselsil
- sf., esk., Ar. muteselsil
ZincirlemeBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
müteselsil — (A.) [ ﻞﺴﻠﺴﺘﻡ ] zincirleme … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜTESELSİL — Birbirini takib eden. Zincirleme, arasız, uzayıp giden … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTEŞELŞİL — Şarıl şarıl akıp çağlayan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
müteselsil — zincirleme; dayanışmalı; ardı ardına … Hukuk Sözlüğü
müteselsil borç — is., cu, huk. Birden çok borçlunun, her birinin ayrı ayrı tamamından sorumlu bulundukları borç … Çağatay Osmanlı Sözlük
müteselsil kefil — is., huk. Borcun yerine getirilmesinde aynen borçlu gibi borcun ödenmesini üstlenen kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
müteselsil sorumluluk — Birden çok kimsenin, bir borcun veya zararın (tamamının) ödenmesinden, zincirleme olarak ve tek başına sorumlu olması … Hukuk Sözlüğü
borç — 1. is., Rus. Borş 2. is., cu 1) Geri verilmek üzere alınan veya ödenmesi gerekli para veya başka bir şey Vaktim yok, bana para bul, şu borcu ödeyeyim, söz verdim. P. Safa 2) mec. Birine karşı bir şeyi yerine getirme yükümlülüğü, vecibe Vatan… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ek kart — is., ekon. Banka müşterisinin kendi hesabından kart aracılığıyla harcama yetkisi verdiği ve kendisiyle birlikte müşterek ve müteselsil borçlu olan kişinin kullandığı kart … Çağatay Osmanlı Sözlük
kefil — is., Ar. kefīl Borcunu ödemeyenin veya verdiği sözü yerine getirmeyenin bütün sorumluluğunu üzerine alan kimse Her hâllerine ben kefilim diyordu. H. R. Gürpınar Birleşik Sözler müteselsil kefil Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller kefil göstermek… … Çağatay Osmanlı Sözlük