- nâkil
- sf., esk., Ar. nāḳil
1) Taşıyan, aktaran, geçiren2) Anlatan, hikâye eden3) fiz. İletken
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
nâkil
Look at other dictionaries:
nakil — is., kli, Ar. naḳl 1) Bir yerden alıp başka bir yere iletme, aktarma, taşıma, geçirme, aktarım 2) Göç, taşınma İşte, nakil masrafı da avucumda, diyerek otuz lirayı saydı. S. M. Alus 3) Anlatma, söyleme, hikâye etme 4) Bir görevden başka bir… … Çağatay Osmanlı Sözlük
nâkil — (A.) [ ﻞﻗﺎﻥ ] 1. taşıma, nakil. 2. anlatan, nakleden … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
nakil vasıtası — is. Taşıt Boğaziçi hayatında suların ve üstündeki nakil vasıtaları olan kayık, sandal, yelkenli ve vapurların büyük ehemmiyeti vardı. A. Ş. Hisar … Çağatay Osmanlı Sözlük
NAKIL — İleten, taşıyan, aktaran, nakleden. * Tercüme eden. * İşittiğini anlatan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NAKİL — Yol, tarik. * Bir yürüme çeşidi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
nakil aracı — is. Taşıt … Çağatay Osmanlı Sözlük
NAKIL-I AHBAR — Haberler nakleden … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
DELAİL-İ NAKLİYE — Nakil yolu ile gelen deliller. (Bak: Delil i nakl … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NAKALE — (Nâkıl. C.) Haberciler, nakledenler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NAKLEN — Nakil yoluyla. Anlatmak veya hikâye etmek suretiyle … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
