nâkil — sf., esk., Ar. nāḳil 1) Taşıyan, aktaran, geçiren 2) Anlatan, hikâye eden 3) fiz. İletken … Çağatay Osmanlı Sözlük
nâkil — (A.) [ ﻞﻗﺎﻥ ] 1. taşıma, nakil. 2. anlatan, nakleden … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
nakil vasıtası — is. Taşıt Boğaziçi hayatında suların ve üstündeki nakil vasıtaları olan kayık, sandal, yelkenli ve vapurların büyük ehemmiyeti vardı. A. Ş. Hisar … Çağatay Osmanlı Sözlük
NAKIL — İleten, taşıyan, aktaran, nakleden. * Tercüme eden. * İşittiğini anlatan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NAKİL — Yol, tarik. * Bir yürüme çeşidi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
nakil aracı — is. Taşıt … Çağatay Osmanlı Sözlük
NAKIL-I AHBAR — Haberler nakleden … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
DELAİL-İ NAKLİYE — Nakil yolu ile gelen deliller. (Bak: Delil i nakl … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NAKALE — (Nâkıl. C.) Haberciler, nakledenler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NAKLEN — Nakil yoluyla. Anlatmak veya hikâye etmek suretiyle … Yeni Lügat Türkçe Sözlük