- aşağılayıcı
- sf.
Aşağılayan, hor gören
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
aşağılayıcılık — is., ğı Aşağılayıcı olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
kötülemek — i 1) Biri veya bir şey için olumsuz, aşağılayıcı, hoş olmayan sözler söylemek İsveçli doktorun suyu kötülemekteki asıl amacı, Viyana da bir bira fabrikası açmak iznini elde etmekmiş. S. Birsel 2) nsz İnsanın sağlığı bozulmak 3) nsz Nesnelerin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
pejoratif — sf., Fr. péjoratif Küçümseyici, aşağılayıcı, kötüleyici, yerici, yermeli … Çağatay Osmanlı Sözlük
takım — is. 1) Bir işte veya bir yerde kullanılan eşya ve aletlerin tamamı, ekipman 2) Meslek, davranış, durum vb. yönlerden birbirine uyan kimselerin oluşturduğu topluluk Memur takımından olduğumuzdan böyle evlerde oturamazdık, daha doğrusu alışkın… … Çağatay Osmanlı Sözlük
tezyifkâr — sf., esk., Ar. tezyīf + Far. kār Aşağılayıcı, adi, kötü, bayağı Şimdi bana bu tezyifkâr türküyü söyleterek hıncını çıkartıyordu. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
zül saymak — bir olay veya sözü küçültücü, alçaltıcı, aşağılayıcı olarak değerlendirmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
yerden yere vurmak — birine türlü yönlerden saldırarak onu çok aşağılayıcı bir duruma düşürmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
hakaretâmiz — (A. F.) [ ﺰﻴﻡﺁ ترﺎﻘﺣ ] aşağılayıcı … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
tahkîrâmiz — (A. F.) [ ﺰﻴﻡﺁ ﺮﻴﻘﺤﺕ ] aşağılayıcı. ♦ tahkiye etmek anlatmak, hikaye etmek … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
CERBEZE — Aldatıcı sözlerle kurnazlık etme. Fazla sözlerle aldatıcılık. Haklı ve haksız sözlerle hakikatı gizleme. * Beceriklilik, fetânet ile temyiz ve cesaret i mutedile ve kuvvet i idareden ibâret olan sıfat ı zihniye.(Bu kelime, Arabçada: Hilekârlık,… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük