- özürlü
- sf.
1) Özrü olan2) Engelli3) Kusuru olan, defolu
Özürlü kumaş.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
özürlü
Look at other dictionaries:
MA'ZUR — Özürlü. Özrü olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
defolu — sf. Defosu olan, bozuk, özürlü, kusurlu, ayıplı (kumaş, giysi, mal vb.) … Çağatay Osmanlı Sözlük
mazeret — is., Ar. maˁẕeret 1) Kendini veya başka birini özürlü göstermek için ileri sürülen sebep, özür, bahane Kabahatime mazeret, haklı sebep aramıyorum. A. Gündüz 2) Bir şeyden kurtulmak veya kaçınmak için ileri sürülen gerekçe, bahane Birleşik Sözler… … Çağatay Osmanlı Sözlük
sağır dilsiz — is. Duymayan ve konuşamayan özürlü kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
sakat — sf., Ar. saḳaṭ 1) Vücudunda hasta veya eksik bir yanı olan, engelli, özürlü Ben gördüğünüz gibi bir sakat askerim, malul. Y. K. Karaosmanoğlu 2) mec. Bozuk veya eksik Sakat bir anlatım. Sakat bir iş. Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller sakat olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
malûl — (A.) [ لﻮﻠﻌﻡ ] özürlü, hastalıklı … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
malûlen — (A.) [ ﻻﻮﻠﻌﻡ ] sakatlanmış olarak, özürlü olarak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
mazur — (A.) [ روﺬﻌﻡ ] özürlü … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MA'ZERETMEND — f. Özürlü, kusurlu. Mazeretli … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTEAZZİR — Meydana gelmesi zor olan. * Özürlü olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
