- ruhsal çöküntü
- is., ruh b.
Bunalım
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ruhsal çöküntü
Look at other dictionaries:
çöküntü — is. 1) Çökme 2) Çöken şeylerin kalıntısı, enkaz 3) Suyun dibine çöken şeyler 4) Jeolojik bir olay sonunda oluşan toprak çöküklüğü 5) ekon. Gerileme, kriz, depresyon Dünya krizi, özellikle de afyon piyasasındaki çöküntü ondan da çok şey götürmüştü … Çağatay Osmanlı Sözlük
bunalım — is. 1) Doğal bir süreçte birdenbire oluşan aykırılık, bunluk, buhran, kriz 2) Tehlikeli sonuç doğurabilecek gerginlik, buhran, kriz Bunalım anlarında insanın yüreğini, en ürkütücü olasılıklar yoklamaz mı? A. İlhan 3) ruh b. Uyaranlara karşı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
