- saf dışı
- sf.
1) İlgisiz, bağlantısız, işlemez2) zf. Dizi dışı olarakAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller- <
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
saf dışı etmek (veya bırakmak) — 1) dizinin dışına çıkarmak 2) mec. ilgisini kesmek, işin gereğinden alıkoymak, işlemez duruma getirmek Bu oyunda taraflar birbirlerini boya tabancalarıyla saf dışı etmeye çalışıyor … Çağatay Osmanlı Sözlük
saf dışı olmak — 1) dizinin dışına çıkmak 2) mec. ilgisi kesilmek, işin gereğinden alıkonulmak, işlemez duruma getirilmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
saf — 1. is., Ar. ṣaff 1) Dizi, sıra Bütün garsonlar saf teşkil edip selama dururlardı. E. E. Talu 2) Grup Birleşik Sözler saf dışı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller saf bağlamak saf değiştirmek saf tutmak saflara ayırmak 2. sf … Çağatay Osmanlı Sözlük
dış — is. 1) Herhangi bir cisim veya alanın sınırları içinde bulunmayan yer, hariç, iç karşıtı Hafta sonunda şehrin dışına çıkıyoruz. Şehrin artık dışındayız. Bostanlar, bağlar, sürülmüş tarlalar. A. Haşim 2) Bir konunun kapsamına girmeyen şey 3)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ekarte — sf., Fr. écarté Saf dışı etmek, konu dışında tutmak anlamlarındaki ekarte etmek, saf dışı bırakılmak, konu dışı tutulmak anlamında ekarte edilmek birleşik fiillerinde geçen bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öz — 1. is., fel. 1) Bir kimsenin benliği, kendi manevi varlığı, iç, nefis, derun, varoluş karşıtı Özünü bir yerde bırakıp sadece kalıbını gezdirmişti. H. Taner 2) Kendine, kendi kendini anlamlarında birleşik kelimeler türeten bir söz Öz eleştiri, öz… … Çağatay Osmanlı Sözlük
nab — f. saf, xalis, təmiz ə. 1) azı dişi; 2) yırtıcı heyvanların uzun, iti yan diş(lər)i … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dürr — is. <ər.> 1. İnci, mirvari. // məc. Şairanə təşbehlərdə gözəlin dişlərinə işarə. Ləli ləbi bənzər gövhər kanına; Düzülüb gövhərtək dür dəhanına. M. V. V.. Səmən iyli, səhabi zülf, ay qabaq; Qönçə dəhan, dür diş, ərğəvan dodaq. M. P. V..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sədəf — is. <ər.> Bəzi balıqqulağıların iç qatını təşkil edən və müxtəlif bəzək şeyləri hazırlamaq üçün istifadə edilən, müxtəlif rənglərə çalan parlaq bərk maddə. Yaxasına hərdən hərdən; İnci sədəf düzən gözəl! A. Ə.. İmi çəhrayı atlaz örtüyü açıb … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti