- sırtı yufka
- sf.
1) İnce giyinmiş2) mec. Etkili, güçlü, makam sahibi bir dayanağı, arkası veya yakını olmayan (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yufka — is. 1) Oklava ile açılan ince, yuvarlak hamur yaprağı 2) Sacda pişen bir ekmek türü 3) sf., mec. İnce ve çabuk kırılır, dayanıksız Bu kapak pek yufka bir şey. Birleşik Sözler yufka ekmeği yufka kebabı yufka yürekli arkası yufka … Çağatay Osmanlı Sözlük
sırt — is., anat. 1) Omurgalı veya omurgasız hayvanlarda boyundan kuyruk sokumuna kadar uzanan üst bölüm Arabacı katırın sırtına binmiş. F. R. Atay 2) anat. İnsanlarda boyundan bele kadar uzanan üst bölüm, göğüs karşıtı 3) Kesici araçların kesmeyen… … Çağatay Osmanlı Sözlük