- sokucu
- is.
Sokan, sokma işini yapan kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
akarlar — is., ç., bit. b. Gövdeleri halkasız, başları göğüsle birleşik, ağız yapıları ısırıcı, sokucu veya emici örümceğimsiler takımı … Çağatay Osmanlı Sözlük
büve — is., hay. b. Genellikle sığırlara saldıran, onların kanını emen, vızıltılarıyla tedirginlik yaratan sokucu sinek (Hypoderma bovis) … Çağatay Osmanlı Sözlük
münafık — (A.) [ ﻖﻓﺎﻨﻡ ] ikiyüzlü, nifak sokucu … Osmanli Türkçesİ sözlüğü