- tahripkâr
- sf., esk., Ar. taḥrīb + Far. -kār
Yıkıcı, yıkan, zarar veren, tahrip eden
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tahripkâr
Look at other dictionaries:
yıkıcı — is. 1) Yıkmacı Eski evlerimiz yandı, yıkıldı. Biz onlar içinde yaşayamaz olduk, alıcı çıkınca yıkıcılara sattık. H. C. Yalçın 2) sf. Bir şeyin zarar görmesine, bozulmasına, yok olmasına, ortadan kalkmasına yol açan, tahripkâr O yıkıcı bozgunun… … Çağatay Osmanlı Sözlük
zararlı — sf. Zarar veren, zararı dokunan, dokuncalı, muzır, tahripkâr Daha fazla tafsilata girmeyi bugün zararlı gördüğüm için bu konuda susacağım. B. Felek Birleşik Sözler zararlıkıran Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller zararlı çıkmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
