- tek yönlü
- sf.
1) Tek yönü olan2) Tek taraflı
Tek yönlü bir çalışma.
Birleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tek yönlü
Look at other dictionaries:
tek yönlü yol — is. Üzerinde trafiğin yalnız bir yönde hareket edebildiği kara yolu … Çağatay Osmanlı Sözlük
tek — 1. sf. 1) Eşi olmayan, biricik, yegâne Hamit, biliyorsunuz edebiyatımızın tek dâhisidir. Y. Z. Ortaç 2) is. Birbirini tamamlayan veya aynı türden olan nesnelerden her biri Dirseği hafifçe dizime dokunuyor ve bir saçı, bir tek tel saçı kaşının… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yönlü — sf. 1) Yönü olan Çok yönlü bir sorun. 2) hlk. Uygun Birleşik Sözler yönlü doğru çok yönlü tek yönlü … Çağatay Osmanlı Sözlük
tek yönlülük — is., ğü Tek yönlü olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
bozunmak — nsz, kim. 1) Birleşik bir madde, daha yalın bileşiklere veya bileşenlere tek yönlü olarak ayrılmak 2) fiz. Işınetkin bir çekirdek, ışınım salarak değişikliğe uğramak … Çağatay Osmanlı Sözlük
bozunum — is., kim. 1) Birleşik bir maddenin daha yalın bileşiklere veya bileşenlere tek yönlü olarak ayrılması, dejenerasyon 2) fiz. Işınetkin bir çekirdeğin ışınım salarak değişikliğe uğraması olayı, dejenerasyon … Çağatay Osmanlı Sözlük
yol — is. 1) Karada, havada, suda bir yerden bir yere gitmek için aşılan uzaklık, tarik 2) Karada insanların ve hayvanların geçmesi için açılan veya kendi kendine oluşmuş, yürümeye uygun yer Bahçeleri bahçelere toprak yollar bağlardı. Ç. Altan 3)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
cepheli — sf. Yönlü, taraflı Tek cepheli edebiyatlara aldanmak istemiyorum. P. Safa … Çağatay Osmanlı Sözlük
