tek

1. sf.

1) Eşi olmayan, biricik, yegâne

Hamit, biliyorsunuz edebiyatımızın tek dâhisidir.

- Y. Z. Ortaç

2) is. Birbirini tamamlayan veya aynı türden olan nesnelerden her biri

Dirseği hafifçe dizime dokunuyor ve bir saçı, bir tek tel saçı kaşının ucuna sürünüyordu.

- M. Ş. Esendal

3) zf. Önüne getirildiği cümleye istek ve özlem kavramı katar

Tek yesin de ne isterse yesin. Tek çalışsın da isterse arada yaramazlık da etsin.

4) zf. Yalnızca

Bunun için tek bir yol var.

5) mec. Hiç, hiçbir

Tek kelime konuşmadan bu yokuşu indik.

- R. H. Karay

6) mat. İki ile bölünemeyen (sayı)

Üç, beş, yedi ... tek sayılardır.

Birleşik Sözler

- tek adam

- tek anlamlı

- tek başına

- tekbenci

- tek biçim

- tek çekirdekli

- tek çenekli

- tek delikliler

- tekdüze

- tek erkçi

- tek erklik

- tek eşli

- tek evli

- tek fazlı

- tek heceli dil

- tek hücreli

- tekgövde

- tek kişilik

- tek liste

- tek örnek

- tek parmaklılar

- tek partili

- tek pas

- tek renkli

- tek sayı

- tek seçici

- tek sesli

- tek tanrıcı

- tek taraflı

- tektaş

- tek tırnak işareti

- tek tük

- tek yanlı

- tek yönlü

- tek yumurta ikizi

- ikitek

- iki tek

- dörttek

- sekiztek

- teke tek

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- tek bir

- tek dalmak

- tek elden

- tek geçmek

- tek kürekle mehtaba çıkmak

2. sf.

Sessiz, hareketsiz, uslu

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- tek durmak

- tek durmamak