tutsak

tutsak
is., -ğı, ask.
1) Savaşta ele geçen düşman, esir
2) sf. Gitmesine, serbestçe hareketine engel olunan

Hayatı anlamazsan tutsak olduğunu bile bilemezsin, hakkını arayamazsın.

- E. Işınsu
3) mec. Bir şeye veya bir kimseye çok bağlı, kendisini bir şeyin etkisinden kurtaramayan kimse

Her insan kendi kuruluşuna uygun bir romantizmin tutsağı.

- A. İlhan
Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • tutsak pazarı — is., esk. Tutsakların köle gibi alınıp satıldığı yer, esir pazarı Sanki tutsak pazarında üzerinde pazarlık yapılan satılık bir halayık gibi susmuştu. H. E. Adıvar …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • tutsak düşmek — esir olmak, hükmü altına girmek Geleneğe, ahlaki kaygılara tutsak düşüyor. S. İleri …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • tutsak — esir, bendi …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • esir düşmek — tutsak olmak Beyhude ölmektense esir düşüp yaşamayı tercih ettikleri için teslim oldular. Y. K. Beyatlı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • esir olmak — tutsak olmak Düşman başkumandanı ... esir oldu. A. Gündüz …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • Dön Ne Olur — Studio album by Ebru Gündeş Released 2000 …   Wikipedia

  • burma — is. 1) Burmak işi 2) Sarığıburma tatlısının kısa söylenişi 3) Burularak yapılmış bilezik 4) sf. Burulmuş, burularak yapılmış, kıvrılmış Yoksa ben hiç de aptal, tutsak ruhlu, herhangi maskara herifin burma bıyıklarına hayran olan dişilerden… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • dil — 1. is. 1) Ağız boşluğunda, tatmaya, yutkunmaya, sesleri boğumlamaya yarayan etli, uzun, hareketli organ, tat alma organı Ağzımı dolduran kocaman dil, kelimelere yer bırakmıyor ki... Y. Z. Ortaç 2) Birçok aletin uzun, yassı ve çoğu hareketli… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • esir — 1. is., Ar. esīr 1) Tutsak 2) Köle 3) mec. Bir düşünceye veya bir kimseye körü körüne bağlı olan kimse Onun güzelliğinin esiri oldular. Birleşik Sözler esir almaca esir kampı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller esir almak esir düşmek es …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • esir almaca — is. Karşı takım oyuncularını tutsak ederek kazanılan bir çocuk oyunu Erkek çocuklar gibi ata binmesini, birdirdir, esir almaca oynamasını çok seviyordu. Ö. Seyfettin …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”