- yaramaz
- sf.
1) Uygun ve yararlı olmayan, bir işe yaramayan2) Söz dinlemeyen, uslu durmayan, yasaklanan şeyleri yapmakta ayak direyen, haşarı (çocuk), uslu karşıtı
Annesine bakabilmek için akşama kadar elliye yakın yaramazın kahrını çekiyordu.
- R. N. Güntekin3) ÇapkınAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.