- yerli yersiz
- zf.
1) Uygun zamanı olup olmadığı düşünülmeden2) Ulu orta
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yerli yersiz
Look at other dictionaries:
yerli-yersiz — z. Münasib, məqamında, yerində olub olmadığını nəzərə almadan, düz olub olmadığını bilmədən. Yerli yersiz irad tutmaq. Yerli yersiz danışmaq. Yerliyersiz tərifləmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yerli — sf. 1) Taşınamayan, başka yere götürülemeyen Yerli dolap. Yerli sedir. 2) Belli bir bölgede yetişen Yerli muz. Yerli meyve. 3) Yurt içinde yapılan veya bir yurdun kendine özgü niteliklerini taşıyan Yerli halıları gördüm, koyu sıcak kırmızılarla… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yersiz — sf. 1) Barınacak yeri olmayan 2) mec. Yerinde olmayan, uygunsuz, anlamsız, manasız Hepsini birden istemek / Yersiz / Zamanı var / Biz zengin değiliz. B. Necatigil Birleşik Sözler yersiz yurtsuz yerli yersiz … Çağatay Osmanlı Sözlük
yersiz — sif. 1. Yeri, məkanı olmayan, yeriyurdu olmayan. Yersiz adam. // İs. mənasında. Yersiz gəldi, yerli qaç. (Məsəl). 2. Torpaqsız. Yersiz kəndlilər. 3. Yerində, məqamında olmayan; uyğunsuz, namünasib, münasibətsiz. Yersiz söz. Yersiz söhbətlər.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dan dun konuşmak — yerli yersiz, ileri geri konuşmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
şamar oğlanına dönmek — yerli yersiz suçlanıp azarlanmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
ahbaplığa dökmek — yerli yersiz yakınlık göstermek … Çağatay Osmanlı Sözlük
çenesi düşmek — yerli yersiz konuşup gevezelik etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağzı kalabalık — sf., ğı Birbirini tutmayan sözler söyleyen, yerli yersiz konuşan, boşboğaz (kimse) Ata bu yılışık ve ağzı kalabalık heriften hazzetmez. A. İlhan … Çağatay Osmanlı Sözlük
boşboğaz — sf. 1) Saklanması gereken şeyleri söyleyiveren, sır saklayamayan, geveze O kadar boşboğaz çocuk arasında da vakayı bir sır olarak saklamak güçtü. Y. K. Beyatlı 2) is. Yerli yersiz konuşan kimse Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller boşboğazı ateşe… … Çağatay Osmanlı Sözlük
