- yıkma
- is.
Yıkmak işi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
hedm — yıkma; harap etme … Hukuk Sözlüğü
yıkılmak — nsz 1) Yıkma işi yapılmak veya yıkma işine konu olmak 2) Herhangi bir sebeple çökmek, göçmek Duvar yıkıldı. 3) Devrilmek, yığılmak ... yüzükoyun yıkılıp kalmış bir kadın, kaçışan hizmetçiler... Y. K. Karaosmanoğlu 4) mec. İstenmeyen biri çekilip… … Çağatay Osmanlı Sözlük
buldozer — is., Fr. bulldozer Önündeki geniş bıçakla toprağı sıyırıp kaldıran, tekerlekli veya paletli bir yol makinesi, yoldüzler Yıkma makineleri, buldozerler durmadan bir yerler kazmakta. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
gelecekçilik — is., ği İtalyan şairi Marinetti nin 1909 yılında yayımladığı bildiri ile ortaya çıkan, yeni hayatı övme, geleneksel edebî kuralları yıkma amacını güden ve Dadacılık, gerçeküstücülük vb. akımlara öncülük etmiş olan edebiyat çığırı, fütürizm … Çağatay Osmanlı Sözlük
tahrip — is., bi, Ar. taḫrīb Yıkma, kırıp dökme, harap etme, bozma Ormanları beyhude yere kesilmekten, tahripten kurtaracağım. S. F. Abasıyanık Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller tahrip etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
terör — is., Fr. terreur Yıldırma, cana kıyma ve malı yakıp yıkma, korkutma, tedhiş Fransız ihtilalinin teröründen kaçanlar da bunlara eklenmiş. H. Taner Birleşik Sözler trafik terörü … Çağatay Osmanlı Sözlük
Vandallık — is., ğı, öz. Eski kültür ve sanat anıtlarını yakıp yıkma düşünce ve davranışı … Çağatay Osmanlı Sözlük
yıkım — is. 1) Yıkma işi 2) Yok olmaya sebep olabilecek şey, büyük zarar, felaket Evin içinde günlük kokusu, papaz uluması bizim için yıkımdır. H. R. Gürpınar 3) tıp Vücuda verilen çeşitli ilaçların yol açtığı zarar 4) biy. Yadımlama Atasözü, Deyim ve… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yıkımcı — is. Yapıları yıkma işini yapan kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
yıkış — is. Yıkma işi veya biçimi … Çağatay Osmanlı Sözlük