yırtıcı — sif. 1. Başqa heyvanların ətini yeyən. Yırtıcı heyvanlar. Yırtıcı canavar. Qartal yırtıcı quşdur. – Başqa balıqları tutub yeyən yırtıcı balıqlar olduğu kimi, «dinc» balıqlar da vardır. «Zoologiya». 2. məc. Vəhşi, qəddar, qaniçən. Yırtıcı faşist… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yırtıcı hayvan — is., hay. b. Vahşi hayvan … Çağatay Osmanlı Sözlük
yırtıcı kuş — is., hay. b. Ehlîleştirilmemiş vahşi kuşlara verilen genel ad … Çağatay Osmanlı Sözlük
vəhşi — ə. yırtıcı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
HILAB — Yırtıcı hayvan veya yırtıcı kuş pençesi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
səb’i — ə. yırtıcı, vəhşi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
pars — yırtıcı bir hayvan; Türkler in onikili y ıllarından 611I. I, 344, 346bkz: bars … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
togrıl — yırtıcı ku;lardan bir kuş, bin kaz öldürür, bir tanesini yer; erkek adı da olur I, 482; II I, 381 et ve baharatla doldurulan bağırsak, bumbar dolması, I, 482 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
turumtay — yırtıcı bir ku;; erkek adı II, 110; III, 243 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
CA'R — Yırtıcı kuşların pisliği … Yeni Lügat Türkçe Sözlük