- yüz kiri
- is.
Yüz karası
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yüz — 1. is. 1) Başta, alın, göz, burun, ağız, yanak ve çenenin bulunduğu ön bölüm, sima, çehre, surat Bir güzel çocuk yüzüyle gülümsüyor. S. F. Abasıyanık 2) Yüzey, satıh Suyun yüzünde. 3) Kesici araçlarda ağız Bıçağın keskin yüzü. 4) Bir kumaşın… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yüz karası — is. Utanılacak bir durum veya şey, yüz kiri Bizim gibi yüzyıllar boyunca egemen olmuş, imparatorluklar kurmuş, zaferler kazanmış bir ulus için ne yaman bir yüz karasıdır bu... T. Halman Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller yüz karası olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
bakla kırı — sf. 1) Beyazı çoğalmış, beyazlamaya yüz tutmuş (saç vb.) Bakla kırı sakalını titrete titrete malını öven bakırcıya, ne dediğini işittirmeye çalışmaktadır. A. İlhan 2) Koyu ve iri lekeli (at donu) … Çağatay Osmanlı Sözlük
kir — is. 1) Herhangi bir şeyin veya vücudun üzerinde oluşan, biriken pislik Yanaklarında yer yer kirle karışmış gözyaşı var. H. E. Adıvar 2) mec. Utanılacak durum, leke, şaibe Birleşik Sözler kir pas el kiri etek kiri yüz kiri Atasözü, Deyim ve… … Çağatay Osmanlı Sözlük
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti