- baş dönmesi
- is.
Gözün kararmasıyla düşecek gibi olma durumu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
DEVAR — Baş dönmesi hastalığı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
dönme — is. 1) Dönmek işi Dönmeyi kararlaştırmış da olsa bir aksilik, mutlaka bir aksilik, benim saadetime engel olacaktı. T. Buğra 2) Ameliyatla cinsiyet değiştiren kimse 3) mat. Biçimi değişmeyen bir şeklin ekseni çevresindeki hareketi 4) sf., din b.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
deniz tutması — is. Dalgaların etkisiyle sallantıların insanda yarattığı baş dönmesi ve kusma biçiminde kendini gösteren rahatsızlık … Çağatay Osmanlı Sözlük
uyku sersemliği — is. Uykunun verdiği ağırlık ve baş dönmesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
illetine uğramak — (bir şeyin) hastalık derecesinde düşkün veya tutkun olmak İnsan boyuna gezecek olursa baş dönmesi illetine uğrayacak. A. Rasim … Çağatay Osmanlı Sözlük
golaylık — bulantı baş dönmesi … Beypazari ağzindan sözcükler
ZEVAL — Zâil olma, sona erme. * Gitmek. Yerinden ayrılıp gitmek. * Güneşin tam ortada gibi, baş ucunda bulunduğu zaman. * Güneşin nısf ı nehar dairesinden batmaya doğru dönmesi. Seyrinin sonuna yaklaşması.(Gafletten kurtulan evvelki adam, o şedit… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük