- başdizgici
- is.
Bir basımevindeki dizgicilerin başı, başmürettip, sermürettip
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başdizgici
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
başdizgicilik — is., ği 1) Başdizgici olma durumu, başmürettiplik, sermürettiplik 2) Başdizgicinin görevi, başmürettiplik, sermürettiplik … Çağatay Osmanlı Sözlük
başmürettip — is., bi, esk., T. baş + Ar. murettib Başdizgici … Çağatay Osmanlı Sözlük
dizgici — is. Basımevinde dizgi işiyle uğraşan kimse, mürettip Birleşik Sözler başdizgici … Çağatay Osmanlı Sözlük
sermürettip — is., bi, esk., Far. ser + Ar. murettib Başdizgici … Çağatay Osmanlı Sözlük
