- başkafiye
- is., ed., T. baş + Ar. ḳāfiye
Dize başlarında aynı kelime olmamak kaydıyla aynı sesleri veren kelimelerden oluşan uyak
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
kafiye — is., ed., Ar. ḳāfiye 1) Uyak 2) Halk edebiyatında ayak Birleşik Sözler başkafiye çapraz kafiye iç kafiye sarma kafiye tam kafiye tunç kafiye yarım ka … Çağatay Osmanlı Sözlük