- başucu noktası
- is., gök b.
Yeryüzündeki bir gözlem noktasından geçen düşey doğrultusunun gökyüzünü deldiği iki noktadan, ufkun üstünde olanı, semtürreis
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başucu noktası
Look at other dictionaries:
başucu — is., coğ., gök b. Yeryüzünde bir noktada çekülün gösterdiği doğrultunun gökyüzüne doğru olan yönü Birleşik Sözler başucu noktası başucu uzaklığı … Çağatay Osmanlı Sözlük
nokta — is., Ar. nuḳṭa 1) Çok küçük boyutlarda işaret, benek 2) Bazı harflerin üzerine konulan ufak işaret 3) Yer Köşkten çıktık ve bahçenin her noktasını uzun uzun durup konuşarak dolaştık. A. Haşim 4) Konu, konu ile ilgili önemli bölüm Genç adam, o… … Çağatay Osmanlı Sözlük
semtürreis — is., gök b., esk., Ar. semt + reˀs Başucu noktası … Çağatay Osmanlı Sözlük
