- tefessüh etmek
- 1) çürümek, kokuşmak2) mec. kişi, toplum vb. özelliğini, niteliğini yitirerek bozulmak, kokuşmak
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tefessüh etmek
Look at other dictionaries:
tefessüh — is., esk., Ar. tefessuḫ 1) Çürüme, bozulma, kokuşma 2) mec. Kişi, toplum vb. özelliğini, niteliğini yitirerek bozulma, kokuşma Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller tefessüh etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
tefessüh — (A.) [ ﺦﺴﻔﺕ ] çürüme, çürüyerek dağılma. ♦ tefessüh etmek çürümek, çürüyerek dağılmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
soysuzlaşmak — nsz 1) Biyolojik, toplumsal, doğal bozulmaya, dağılmaya uğramak, tefessüh etmek 2) Yaşama biçimi ve görevlerinde gerilemek, bozulmak, yozlaşmak, tefessüh etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
kokuşmak — nsz 1) Çürüyüp bozularak kötü bir koku çıkarmak, kokmak, taaffün etmek Çöpler kokuşmuş. 2) mec. Kişi, toplum vb. bozularak özelliğini yitirmek, tefessüh etmek 3) hlk. Koklaşmak Öpüşürken, kokuşurken çıkageldi kocası... M. Ş. Esendal … Çağatay Osmanlı Sözlük
sasımak — nsz, hlk. Kokuşmak, tefessüh etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
