Çöpler kokuşmuş.
Öpüşürken, kokuşurken çıkageldi kocası...
- M. Ş. EsendalÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
taaffün etmek — kokuşmak, pis kokmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
tefessüh etmek — 1) çürümek, kokuşmak 2) mec. kişi, toplum vb. özelliğini, niteliğini yitirerek bozulmak, kokuşmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
kokmak — nsz, ar 1) Koku çıkarmak Her gelişinde üzeri yabancı lavantalar kokuyor. H. R. Gürpınar 2) Çürüyüp bozularak kötü bir koku çıkarmak, kokuşmak Bu et kokmuş. 3) mec. Olacağıyla ilgili belirtiler göstermek, olacağı hissedilmek Ortalık savaş… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kokuşma — is. Kokuşmak işi … Çağatay Osmanlı Sözlük
sasımak — nsz, hlk. Kokuşmak, tefessüh etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
infisah etmek — 1) yürürlükten çıkmak 2) bozulmak 3) dağılmak 4) mec. kokuşmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
taaffün — (A.) [ ﻦﻔﻌﺕ ] kokuşma. ♦ taaffün etmek kokuşmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
pow — bayatsımak veya kokuşmak sonu ekmek üstünde beliren ye şillik. III, 129 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
tançışmak — bozulup kokuşmak II, 217 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
