- yalın ayak, başı kabak
- 1) ayağı ve başı çıplak
Bir toprak yolda köylüler yürüyor, yalın ayak, başı kabak çocuklar görüyordum.
- S. F. Abasıyanık2) mec. çok perişan bir kılıktaİçinde yaz kış, bir don bir gömlekle yalın ayak, başı kabak bir adam oturur.
- Y. K. Karaosmanoğlu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.