- evlat edinmek
- yasayla belirtilmiş şartlar içinde bir kimseyi evlat olarak nüfusuna geçirmek
Daha yüzünü görmeden o da seni kendine evlat edindi.
- H. R. Gürpınar
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Daha yüzünü görmeden o da seni kendine evlat edindi.
- H. R. GürpınarÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
evlat — is., dı, Ar. evlād 1) Bir kimsenin oğlu veya kızı, çocuk Zengin adamlarda evlat muhabbeti daha fazla mı oluyor? R. H. Karay 2) Soy, döl Yüksek bir tahsil görmedim ama ben de efendi evladıyım. P. Safa 3) ünl. Yaşlı kimselerin çocukları… … Çağatay Osmanlı Sözlük
gömleğinden (veya gömlekten) geçirmek — (birini) evlat olarak kabul etmek, evlat edinmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
üstüne geçirmek — 1) bir malın tapusunu kendi adına yazdırmak 2) evlat edinmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
edinme — is. Edinmek işi, kazanma, iktisap Kimsesiz bir çocuk bulup evlat edinmeyi düşünmeye başlamıştım. R. N. Güntekin … Çağatay Osmanlı Sözlük