kendini yiyip bitirmek — kendi kendini yemek Üzülmek ne kelime efendiciğim, kendimi yiyip bitiriyorum. Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
yemek — 1. is., ği 1) Yemek yeme, karın doyurma işi Yemekten sonra gocuğuna sarar yatırırdı beni. N. Cumalı 2) Yenmek için pişirilip hazırlanmış yiyecek, aş, taam 3) Günün belli saatlerinde yenilen besin Yemek ya kahvaltıda ya da yemekte yenir. Arada bir … Çağatay Osmanlı Sözlük
temize havale etmek — 1) uzayıp giden bir işi bitirivermek 2) yiyeceği yiyip bitirmek 3) argo kısa yoldan çözümlemek, çabucak bitirmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
göçürmek — i 1) Göçmesine sebep olmak Soğuklar bu yıl yaylacıları vakitsiz göçürdü. 2) Çökertmek Kar çatıyı göçürdü. 3) tkz. Yiyip bitirmek Bir tabak baklavayı göçürdü. 4) hlk. Bitkileri yerinden çıkarıp başka yere dikmek, göçermek Birleşik Sözler… … Çağatay Osmanlı Sözlük
haklamak — i, tkz. 1) Bozmak, perişan etmek, yenmek Ben de dördünü beşini evvel Allah haklarım. R. H. Karay 2) Kırmak, bozmak Çocuk oyuncağını hakladı. 3) alay Yiyip bitirmek Bir ekmeği tek başına hakladı … Çağatay Osmanlı Sözlük
kendi — zm. 1) İyelik ekleri alarak kişilerin öz varlığını anlatmaya yarayan dönüşlülük zamiri, zat Kendi ülkemizde kendimizi yok edeceklerdi. R. E. Ünaydın 2) Kişiler üzerinde direnilerek durulduğunu anlatan bir söz Kendisi gelsin. Kendimiz görmeliyiz.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kurutmak — i 1) Suyunu ve ıslaklığını giderip kuru duruma getirmek Göz yaşlarını kurut, dedi; bilirsin ki kader değişmez. C. Meriç 2) Bitki canlılığını yitirmek Fırtına bütün gülleri kuruttu. 3) Bazı sebze ve meyvelerin buharlaştırılmasıyla kuru bir durum… … Çağatay Osmanlı Sözlük
sömürmek — i 1) Yiyecek içeceğin hepsini birden yiyip bitirmek, silip süpürmek 2) Dudaklarını yapıştırarak soluğu ile çekip içmek 3) Üretim araçları sahipleri, başkalarının emeğine ve onların yarattıkları değerlere el koymak 4) Bir ulus veya devlet, diğer… … Çağatay Osmanlı Sözlük
sermayeyi kediye yüklemek — şaka parasını yiyip bitirmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
alkmak — bozmak, mahvetmek, yiyip bitirmek, batırmak. II I, 188, 419, 447bkz: alıkmak … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini