- besi suyu
- is., bit. b.
Bitkilerin damarlarında dolaşan besleyici su
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
besi suyu
Look at other dictionaries:
ham besi suyu — is., bit. b. Kökler tarafından topraktan emilip yapraklara kadar çıkan besi suyu … Çağatay Osmanlı Sözlük
ongun besi suyu — is. Yapraklarda yeni maddelerle zenginleştikten sonra bitkiyi beslemek için her yana inen besi suyu … Çağatay Osmanlı Sözlük
besi — is. 1) Yaşatmak ve geliştirmek için gereken besinleri yedirip içirme işi 2) Bir şeyi istenilen durumda tutmak veya oturtmak için kullanılan takoz vb. şeyler Birleşik Sözler besi doku besihane besi hayvanı besi örü besi suyu aşırı besi … Çağatay Osmanlı Sözlük
su — 1. is., yu Sutaşı 2. is., yu 1) Hidrojenle oksijenden oluşan, sıvı durumunda bulunan, renksiz, kokusuz, tatsız madde, ab Dere suyu tekmil çamur. Halk kuyu suyu içmek mecburiyetinde... R. N. Güntekin 2) Bu sıvıdan oluşan kitle, deniz, akarsu… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağlamak — nsz 1) Üzüntü, acı, sevinç, pişmanlık vb.nin etkisiyle gözyaşı dökmek 2) Ağaç budandığında kesilen yerlerden besi suyu veya öz su akmak 3) den Sızlanmak, yakınmak Utanç ve kahırdan, yumruklarını ısıra ısıra bir zaman ağladı. A. İlhan 4) e Bir… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bal — is. 1) Bal arılarının bitki ve çiçeklerden topladıkları bal özünden yapıp kovanlarındaki petek gözlerine doldurdukları, rengi beyazdan esmere kadar değişen tatlı, koyu, sıvı madde 2) Olgunlaşmış incirin, dışına sızan tatlısı 3) Ağaçların… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ham — sf., Far. ḫām 1) Yenecek kadar olgun olmayan (meyve) Ham elma. 2) İşlenmemiş (madde) Ham petrol. 3) İdmansız Ham vücutla ancak bu kadar koşabilirim. 4) mec. Gerçekleşme kolaylığı veya imkânı olmayan Ham hayal. Ham teklif. 5) mec. Kaba, toplum… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kış uykusu — is. 1) Soğuk ve kurak mevsimlere karşı koyabilmek için canlı varlıkların yapısında görülen olayların bütünü 2) Ilıman ve soğuk bölgelerde, özellikle yapraklarını döken ağaçlarda ham ve ongun besi suyu dolaşımının tamamen veya kısmen durması 3)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ongun — 1. is. 1) İlkel toplumlarda topluluğun kendisinden türediği sanılarak kutsal sayılan hayvan, ağaç, rüzgâr vb. doğal nesne veya olay, totem 2) Arma 2. sf. 1) Çok verimli, bol, eksiksiz 2) Yarar duruma gelmiş, bayındır 3) Mutlu 4) Kutlu, uğurlu… … Çağatay Osmanlı Sözlük
