- beyazlı
- sf.
Beyazı bulunan
Kavisli yollarına kakılmış beyazlı siyahlı çakıl taşları henüz sulanmış.
- R. H. KarayBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
beyazlı
Look at other dictionaries:
karalı beyazlı — sf. Üzerinde hem kara hem beyaz bulunan Karalı beyazlı basma … Çağatay Osmanlı Sözlük
laçin — beyazlı şahin; kadim bir türk aşireti dir; şedid; tazı … Çağatay Osmanlı Sözlük
Турецкий ван — Турецкий ван … Википедия
Saison 2009-2010 de Beşiktaş Jimnastik Kulübü — Beşiktaş Jimnastik Kulübü Saison 2009 2010 Généralités Président … Wikipédia en Français
çakıl taşı — is., min. Deniz kıyılarında veya derelerde suyun aşındırması ile sivrilikleri kaybolmuş, toparlak veya badem biçiminde ufak bir taş türü, çakıl Kavisli yollarına kakılmış, beyazlı siyahlı çakıl taşları henüz sulanmış. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
karalı — sf. 1) Karası (II) olan 2) Üzeri kalemle karalanmış Birleşik Sözler karalı beyazlı aklı karalı … Çağatay Osmanlı Sözlük
bursuk — ney gibi bir giyah dir; sege muşabih derisi siyahlı ve beyazlı bir nevi hayvan, ki ondan kürk yaparlar … Çağatay Osmanlı Sözlük
çal — kır, boz, aklı, beyazlı, kart ve ihtiyare itlak ederler; maş ve pirinc; deve yaurusu; aheng, çalgı, saz … Çağatay Osmanlı Sözlük
BAGSA' — Tüyü siyahlı beyazlı olan ve yer yer de benler bulunan koyun … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ERKAŞ — (C.: Erakiş) Siyahlı beyazlı alaca yılan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
