çağ - çarp
- can acısı
- can alacak nokta (veya yer)
- can alıcı
- can alıcılık
- can alıp can vermek
- can arkadaşı
- can atmak
- can baş üstüne
- can başına sıçramak
- can bayılmak
- can beraber
- can beslemek
- can boğazdan gelir (veya geçer)
- can borcunu ödemek
- can bostanda bitmez
- can bulmak
- can bunaltısı
- can çabası
- çan çalmak
- çan çan
- çan çan etmek (veya ötmek veya konuşmak)
- can cana, baş başa
- can candan şirindir
- can canın yoldaşıdır
- can çekişmek
- can çekişmektense ölmek yeğdir
- çan çiçeği
- çan çiçeğigiller
- can çıkmayınca (veya çıkmadan) huy çıkmaz
- can cümleden aziz
- can damarı
- can damarına basmak
- can damarından yakalamak
- can dayanmamak
- can derdinde olmak
- can derdine düşmek
- can direği
- can dostu
- can düşmanı
- can eriği