- buğday benizli
- sf.
Açık esmer renkli
Kısaca boylu, buğday benizli, güler yüzlü, konuşkan bir adam.
- M. Ş. Esendal
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Kısaca boylu, buğday benizli, güler yüzlü, konuşkan bir adam.
- M. Ş. EsendalÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
buğday — is., bit. b. 1) Buğdaygillerin örnek bitkisi (Triticum) 2) Bu bitkinin başaktan ayrılıp öğütülmesiyle elde edilen tanesi Birleşik Sözler buğday benizli buğday biti buğday güvesi buğday pası buğday rengi buğday sürmesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
benizli — sf. Benzi bulunan, benze sahip olan Yanına uzunca boylu, soluk benizli, gençten bir adam sokuldu. M. Ş. Esendal Birleşik Sözler buğday benizli saz benizli soluk benizli … Çağatay Osmanlı Sözlük
dolaşık — sf., ğı 1) Karışık (saç, ip vb.) Bir buğday benizli zülfü dolaşık / Gitme diye beni yolda eğler var. Karacaoğlan 2) Dolaşarak giden (yol) Tozlu ve dolaşık yollar üzerinde saatlerce taban tepmiş. A. Haşim 3) mec. Kolay çözülmeyecek veya içinden… … Çağatay Osmanlı Sözlük