anlam kötüleşmesi — is., dbl. Anlamı iyi ve olumlu olan bir kelimenin zamanla kötü veya kötüye doğru giden bir anlam kazanması, anlam bayağılaşması … Çağatay Osmanlı Sözlük
anlam çıkarmak — 1) bir cümleden veya metinden yeni ve değişik bir anlam yakalamak 2) mec. yersiz ve gereksiz bir yargıya varmak, yanlış değerlendirmek; bir söze, söyleyenin aklından geçmeyen bir anlam vermek … Çağatay Osmanlı Sözlük
anlam bayağılaşması — is., dbl. Anlam kötüleşmesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
anlam bilimi — is., dbl. Dili anlam açısından inceleyen bilim dalı, semantik … Çağatay Osmanlı Sözlük
anlam bilimsel — sf., dbl. Anlam bilimi ile ilgili, semantik … Çağatay Osmanlı Sözlük
anlam daralması — is., dbl. Geniş kavramları olan bir kelimenin, bu kavramlar içinden tek bir anlam bildirmesi durumu, genel bir anlamdan özel bir anlama geçiş … Çağatay Osmanlı Sözlük
anlam değişmesi — is., dbl. Anlamın daralması, genişlemesi, kayması veya bayağılaşması Göl adı olan Terkos un, musluk suyu anlamında kullanılması anlam değişmesine bir örnektir … Çağatay Osmanlı Sözlük
anlam genişlemesi — is., dbl. Dar bir anlamda kullanılan bazı kelimelerdeki anlamın ilgili kavramlara yayılması Baş kelimesinin kafa anlamından anlam genişlemesiyle her meslek ve kuruluştaki üst aşama anlamını bildirmesi gibi … Çağatay Osmanlı Sözlük
anlam iyileşmesi — is., dbl. Kötü ve olumsuz anlamı olan bir kelimenin zamanla iyi anlam kazanması … Çağatay Osmanlı Sözlük
anlam kayması — is., dbl. Yeni bir anlam vermek üzere kelimelerin gerçek anlamlarından kayarak kalıplaşmaları Dil dökmek, ağız yoklamak … Çağatay Osmanlı Sözlük