- kat
- 1. is.
1) Bir yapıda iki döşeme arasında yer alan daire veya odaların bütünü
Yemekten sonra evin üst katında, ocaklı bir odaya çıktık.
- S. F. Abasıyanık2) Bir yüzey üzerine az veya çok kalın bir biçimde, düzgün olarak yayılmış bulunan şeyBir kat yufka, bir kat peynir.
3) Üst üste konulmuş şeylerden her biri, tabaka4) Giyeceklerde takımBirer kat elbise ile kalacağız.
- A. Gündüz5) Apartman dairesi6) Ön, yanSalim, Sait Faik'in Yaşar Nabi katındaki telif ücretini artırmakta büyük rol oynamıştır.
- S. Birsel7) Huzur8) Bükülen veya kıvrılan bir şeyin her kıvrımıKumaşın katı.
9) Makam, mevki10) Kez, defa, misilBu, ondan iki kat pahalı.
11) jeol. Katman12) mat. Tekrarlanan bir sayının toplamı6, 9, 12 ve 15 sayıları 3 sayısının katlarındandır.
Birleşik Sözler- katbekat- kat kat- kat sayı- alt kat- askat- asma kat- binkat- orta kat- üç kat- üst kat- yer katıAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller2. is., esk., Ar. ḳaṭˁ1) Kesme, kesilme2) İlgiyi kesme3) Sonuca bağlama, bitirme4) ed. KesmeBirleşik Sözler- katetmek
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.