- kuruntucu
- sf.
Sürekli kuruntuya kapılan (kimse), işkilli, müvesvis
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kuruntucu
Look at other dictionaries:
işkilli — sf. İşkil içinde bulunan, kuşkulu, kuruntucu, vesveseli, müvesvis Biraz işkilli olmayan bir adamı, düştüğü yanlışlıktan kurtarmak kolay değildir. M. Ş. Esendal Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller işkilli büzük dingilder işkilli olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
