yemiş — is. 1. Şirin bostan meyvəsi; qovun. Bir dilim yemiş. Şirin yemiş. Yemiş acı çıxdı. Yemiş bir həftəyə dəyər. 2. top. Hər cür quru meyvə. Qışda yemiş çox yaxşı çərəzdir. // Üzüm qurusu, kişmiş. // Ümumiyyətlə, meyvəcat … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yemiş — (Dərbənd, Tabasaran) meyvə. – Alma teregin kəsdim, yemiş vermiyədi (Dərbənd) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yemiş — meyve I, 251, 263; I I, 12, 95, 146, 254; III, 12bkz: yemi ş … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
yemiş — leblebi ,incir … Beypazari ağzindan sözcükler
dut yemiş bülbüle dönmek — neşe ve konuşkanlığını yitirmek, susmak Sabahtan akşama kadar durmadan söyleyen geveze Çalıkuşu, dut yemiş bülbüle dönmüştü. R. N. Güntekin … Çağatay Osmanlı Sözlük
yer-yemiş — top. 1. Bostan meyvələri. 2. Xuşgəbar. Yer yemişin yedim mən; Ürək sözüm dedim mən; Heç Allaha rəvadır; Ağsaqqala gedim mən? (Bayatı). Bayrama yaxın neçə dəfə dövlətlilərin yanına gedib yer yemiş istəmişdisə də, verməmişdilər. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
koca yemiş — is., bit. b. 1) Fundagillerden, 3 6 m yükseklikte, çiçekleri beyaz veya pembe, kışın yapraklarını dökmeyen, odunu sert olduğundan kolay işlenemeyen ve kömür yapımında kullanılan bir ağaççık, sandal ağacı (Arbutus uneda) 2) Bu ağacın 1 2 cm… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kuru yemiş — is. Fındık, fıstık, leblebi gibi yemek dışında yenilen yiyecekler … Çağatay Osmanlı Sözlük
kel yemiş — beyaz leblebi … Beypazari ağzindan sözcükler
leblebi — yemiş … Beypazari ağzindan sözcükler