başlı
Look at other dictionaries:
başlı — sif. 1. Başı, təpəsi olan. 2. məc. dan. Ağıllı, zehinli, çox bilikli. Dünən <Abbasın> evinə gələn kim imişsə, başlı adam imiş, «içərilərdən» gəlmişmiş. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
başlı-başına — z. 1. Nəzarətsiz, baxımsız, himayəsiz. Başlı başına qoymaq (buraxmaq). Başlı başına qalmaq. – <Sərdar Rəşid:> Mən heç vaxt səni başlı başına qoyub getmək istəməzdim. M. S. O.. 2. Öz bildiyi kimi, özbaşına, kefi istədiyi kimi, sərbəst. Başlı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
başlı başına — zf. 1) Başka bir şeye ihtiyaç duymadan Sevmek başlı başına saadettir. A. Gündüz 2) Bütün yönleriyle Bu konu başlı başına bir araştırma konusudur … Çağatay Osmanlı Sözlük
başlı-başınalıq — is. Özbaşınalıq, hərkihərkilik, qanunsuzluq, nizamsızlıq. Başlıbaşınalıq etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əməlli-başlı — sif. və zərf Olduqca yaxşı, bütün tələbata cavab verən, mükəmməl, nöqsansız, bütün, tam, ciddi. Əməllibaşlı bir şey. Əməlli başlı bir usta tapmaq. Əməlli başlı işləmək. // Əsaslı surətdə, lazımınca, lazımi kimi, istənildiyi kimi. Heç bir şeyi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağıllı-başlı — sif. 1. Yaxşı, layiqli, lazımi şəkildə, qaydalı, sanballı, əməlli. <Əsgər bəy:> Heydər bəy, bu niyyətdən düş, mənə bir on beş gün möhlət ver, mən sənə toy xərci hazır edim, ağıllı başlı toy elə! M. F. A.. <Hacı Həsən:> Sənin dərdin az … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fərli-başlı — bax ağıllı başlı 1 ci mənada. Fərli başlı geyim. Bayılın neft verən mədəni, düzdür, çoxdur; Fərli başlı ora ki getməyə bir yol yoxdur. Ə. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
belli başlı — sf. 1) Belirli, muayyen Dilimiz de mizah gazetelerinin belli başlı alay konuları arasında idi. F. R. Atay 2) Önemli Bu kongrenin belli başlı adamı İsmail Kemal di. Y. K. Beyatlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
yaşlı başlı — sf. Yaşlı ve görgülü, olgun Kır kahvesinde, yaşlı başlı, saçlı sakallı, adlı sanlı ... Koca adamlar ..., bizler, çocuklar gibi tombala oynuyoruz. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
yumuşak başlı — sf. Uysal, kolay yola gelen (kimse) Ben, sakin, yumuşak başlı bir adamım. R. N. Güntekin … Çağatay Osmanlı Sözlük
