- sırtı yere gelmek
- yenilmek, alt olmak
Anladım ki hayat savaşının birinci büyük dönümünde Ayşe'nin sırtı yere gelmişti.
- H. E. Adıvar
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Anladım ki hayat savaşının birinci büyük dönümünde Ayşe'nin sırtı yere gelmişti.
- H. E. AdıvarÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
sırt — is., anat. 1) Omurgalı veya omurgasız hayvanlarda boyundan kuyruk sokumuna kadar uzanan üst bölüm Arabacı katırın sırtına binmiş. F. R. Atay 2) anat. İnsanlarda boyundan bele kadar uzanan üst bölüm, göğüs karşıtı 3) Kesici araçların kesmeyen… … Çağatay Osmanlı Sözlük
sırtüstü yatmak — 1) sırtı yere gelmek üzere yatmak Sırtüstü yatıp gözlerinizi kara bir bezle bağlayın. H. Taner 2) mec. çalışmadan rahat bir yaşam sürmek … Çağatay Osmanlı Sözlük