- kızartı
- is.
Kızarmış yer
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
çıban — is. Vücudun herhangi bir yerinde oluşan ve çoğu, deride şişkinlik, kızartı, ağrı ve ateş ile kendini gösteren irin birikimi Birleşik Sözler çıban ağırşağı çıbanbaşı Halep çıbanı kan çıbanı kurca çıbanı … Çağatay Osmanlı Sözlük
kızıllık — is., ğı 1) Kızıl olma durumu veya kızıl renkte yer Bir sabah kızıllığında / Yola çıkarım Uzunköprü den. O. V. Kanık 2) Pudra, allık, düzgün 3) Vücutta kızarmış yer, kızartı 4) Güneş doğarken veya batarken oluşan hafif kızıl renk … Çağatay Osmanlı Sözlük
mayasıl — is., tıp, Ar. māyesīl 1) Tende kızartı, kaşınma, sulanma, kabuk bağlama vb. doku bozukluklarıyla kendini gösteren ve bulaşıcı olmayan bir deri hastalığı, egzama Rıza Bey in ayak parmakları mayasıl olmuştur. H. Taner 2) Basur Birleşik Sözler… … Çağatay Osmanlı Sözlük
pişik — is., ği Apış yeri, koltuk altı gibi tenin birbirine sürtünen yerlerinde ter, idrar veya dışkının yakmasıyla oluşan kızartı … Çağatay Osmanlı Sözlük
sürk — vücutta kızartı ve ufak kabartılar … Beypazari ağzindan sözcükler