- kara sürmek
- kara çalmak
Gericiliği, insanlara kara sürme suçlamalarını kabul etmedi.
- K. Tahir
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Gericiliği, insanlara kara sürme suçlamalarını kabul etmedi.
- K. TahirÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kara — 1. is. 1) En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı 2) sf. Bu renkte olan Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım. B. S. Erdoğan 3) Esmer 4) sf., mec. Kötü, uğursuz, sıkıntılı 5) mec. Yüz kızartıcı durum, leke 6) mec. İftira… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kara çalmak — birine iftira etmek, kara sürmek Allah için güzel kapışıyoruz, birbirimize kara çalmakta üstümüze yok! H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
alnına kara sürmek — bir kimsenin haksız yere kötü tanınmasına yol açmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
alın — is., lnı 1) Yüzün, kaşlarla saçlar arasındaki bölümü 2) Bazı şeylerin önü, ön yüzü 3) Karşı Güneşin alnında durma. 4) mdn. Bir ocakta her türlü ayak, galeri, baca, kuyu ve yolun ilerletilmekte olan yüzeyi Birleşik Sözler alın çatı alın teri alın… … Çağatay Osmanlı Sözlük
iftira etmek — bir suçu birinin üzerine atmak, kara çalmak, kara sürmek On para yememiştir fakat etrafı adama iftira etmiştir. B. Felek … Çağatay Osmanlı Sözlük
zifos atmak — 1) (birine) sataşmak 2) (birine) kara sürmek, iftira atmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
yüz — 1. is. 1) Başta, alın, göz, burun, ağız, yanak ve çenenin bulunduğu ön bölüm, sima, çehre, surat Bir güzel çocuk yüzüyle gülümsüyor. S. F. Abasıyanık 2) Yüzey, satıh Suyun yüzünde. 3) Kesici araçlarda ağız Bıçağın keskin yüzü. 4) Bir kumaşın… … Çağatay Osmanlı Sözlük
leke — is., Far. leke, lekke 1) Kirliliği gösteren iz Adi madenî kol düğmeleri bunları yeşilimtırak bir leke ile kirletirdi. A. Ş. Hisar 2) Bir yüzeyde türlü sebepler dolayısıyla oluşan farklı renk Kuyruğunun ucu ile alnının orta yerinde beyaz lekeler… … Çağatay Osmanlı Sözlük
saban — is. Çift süren hayvanların koşulduğu demir uçlu tarım aracı Birleşik Sözler saban balığı saban demiri saban kemiği sabankıran saban kulağı kara saban Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller … Çağatay Osmanlı Sözlük
bok atmak — kaba birine leke sürmek, kara çalmak … Çağatay Osmanlı Sözlük