para

is., ekon., Far. pāre

1) Devletçe bastırılan, üzerinde değeri yazılı kâğıt veya metalden ödeme aracı, nakit

2) Kazanç

Balıkçılıkta para vardır ama dalgıçlık kadar genç işidir.

- S. F. Abasıyanık

3) esk. Kuruşun kırkta biri

Birleşik Sözler

- para aktarımı

- para arzı

- para babası

- para basma

- para birimi

- para canlısı

- para cezası

- para cüzdanı

- para çantası

- para değişimi

- para dolaşımı

- paragöz

- para kısıtlaması

- para pul

- para şişkinliği

- anapara

- artı para

- beş para

- bloke para

- bozuk para

- büyük para

- cari para

- çürük para

- demir para

- haram para

- hazır para

- kara para

- kefenlik para

- kırk para

- madenî para

- nakit para

- on para

- sağlam para

- sağ para

- sıcak para

- temiz para

- tutulmuş para

- ufak para

- yüz para

- başlık parası

- boyunduruk parası

- ekmek parası

- hava parası

- kahve parası

- kan parası

- palamar parası

- uğur parası

- yakıt parası

- yol parası

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- para basmak

- para bozmak

- para çekmek

- para çıkarmak

- para çıkışmamak

- para dökmek

- para dönmek

- para etmek

- para etmemek

- para getirmek

- para ile değil

- para ile değil, sıra ile

- para kesmek

- para kırmak

- para parayı çeker

- para peşin, kırmızı meşin

- para saymak

- <

- para tutmak

- para yapmak

- para yatırmak

- para yedirmek

- para yemek

- paradan çıkmak

- paranın üstü

- paranın yüzü sıcaktır

- parasını çekmek

- parasını çıkarmak

- parasını sokağa atmak

- parasını yemek

- parasıyla rezil olmak

- paraya çevirmek

- paraya kıymak

- paraya para (veya pul) dememek

- parayı araya değil, paraya vermeli

- parayı denize atmak

- parayı veren düdüğü çalar